Arequipa, grensangst. kale meren en bierplezier.

Na een hele fijne periode bij Lucho en Rosanna nu toch ook wel heel erg leuk om serieus op eigen benen te staan, beginnende met een 10 uur durende bustocht naar Arequipa. hier hebben we gecouchsurfed bij een Amerikaanse jongen die les geeft daar. savonds met hem en zijn vrienden uit geweest naar een live music salsa tent, heel erg genoten, veel geouwehoerd en nog meer gedanst. wel lekker een busticket voor 7.30 gekocht naar de colca canyon en uiteindelijk 6 uur in een bus gezeten. daar eenmaal aangekomen een hike gedaan door een dor woestijnlandschap richting de rivier die door de canyon stroomt. 3 uur lopen maar helemaal worth it! eenmaal beneden aangekomen in een klein paradijsje waar we bij een fijn zwembad hebben gelegen en in een hutje hebben geslapen. de dag erna een dagje uitgerust en een wandelingetje naar de rivier gemaakt, veel gelezen en in de zon gelegen. de 13e weer naar boven gehiked en terug naar arequipa. daar nog een nachtje geslapen bij Degen om de dag erop naar Puno te vertrekken.

de busreis door puno ging door de meest eenzame hoogvlakte ooit en was behoorlijk depressing. daar aangekomen kwamen we erachter dat we de laatste bus voor die dag naar copacabana hadden gemist en moesten we dus nog een nachtje in puno blijven. een tour gedaan naar de floating islands en daar een nachtje bij een familie geslapen. de heerlijkste trout ter wereld gegeten en geslapen in een hutje met -15 graden snachts.

de 15e toch eindelijk aangekomen in copacabana bolivia en daar genoten van een heerlijk biertje bij kaarslicht, om toch nog een beetje romantisch te vieren dat ik al 6 maanden met mijn vriendje heb. en uiteraard ook omdat oma op die dag jarig was:)

gisteren een boot gepakt naar isla del sol en daar een nachtje geslapen in een bijzonder uitgestorven dorpje. geluiden waren schaars en leven nog schaarser, maar mooi was het wel! vandaag een hike gedaan op het eiland en nu weer terug bij copacabana.

fotos volgen!

xx

Cuzco verlaten met een knal.

normaal gesproken laten de verhalen iets langer op zich wachten maar deze moet gedeeld worden!

onze laatste dag in de spaanse school is afgesloten met een brand. terwijl ik op de wc zat(ja dit wordt een gedetailleerd verhaal) rook ik de geur van brandend vlees en hoorde ik geschreeuw. met de gedachte dat ik meteen weg moest, ben ik de wc uitgerend en kwam ik erachter dat een van de klaslokalen in brand stond en dat een van de leraressen op de grond lag met haar broek van -en in- haar lijf gebrand. de verwarmingen in het eeuwen oude gebouw zijn vuurpotten die je aansteekt met alcohol maar waar je uiteraard niet nog meer alcohol op moet gooien wanneer hij al aan is. dit was wel gebeurd en zo ontplofte daar de boel, de fles alcohol(2 liter) viel op de grond en tegen de muur en op de vrouw. nicole en alle anderen waren ondertussen ook op het IM ON FIRE en ander geschreeuw afgekomen en nu stonden we daar met zijn 10en.

Gelukkig kon het vuur worden geblust maar was iedereen volledig hysterisch en het bleek dat niemand wist wat er gebeuren moest, zo bleef de vrouw minuten lang zonder afkoeling op de grond liggen en kwamen de vellen van haar been af. first aid had niemand en helaas luisterde niemand toen ik zei dat er toch wel a la minute gekoeld moest worden en niet zo,n beetje ook. na tien minuten is de vrouw met de taxi naar het ziekenhuis gegaan en daar is ze nu opgenomen.

zo verliep dus onze laatste dag op de spaans school, nog steeds behoorlijk geshocked.

morgen om 04.00 in de ochtend richting salkantay waar we 5 dagen gaan afzien. wordt nog wel spannend aangezien ik afgelopen dagen vooral plat(en spugend) heb doorgebracht na het innemen van mijn malariatablet.

voor onze lieve ouders: 5 dagen onbereikbaar, de 9e een nieuw verhaal.

ziekte, dirty dancing en lange trips.

nicole is de hele week ziek geweest en is nu eindelijk aan de antibiotica voor haar keelontsteking. wel is de familie onwijs lief en krijgt ze continu thee en medicinale planten, eten wordt geblenderd, en de koorts wordt elke avond even gechecked.

naast een bezoekje aan de tandarts nu ook het ziekenhuis gehad waar we met de dokter een discussie hebben gevoerd over de schoonheid van Peru. het kwam er op neer dat hij Peru een verschrikking vind waar meer dan 50% van de mensen onder de armoede grens leeft en de elite moeilijk rijk is.

mijn eerste salsales gehad hier en heel veel nieuwe dingen geleerd, ben er achter gekomen dat de jongen van wie ik les krijg op wereldniveau aan danswedstrijden meedoet dus ik kan onwijs veel van hem leren. het dansen is hier veel losser dan in Nederland en het lijkt wel of het dansen ze in het bloed zit.

zondag hebben we een tour gedaan door pisac, olantaytambo en chinchero., Pisac is een klein pre-inca stadje in de bergen waar de bergen vol zitten met mummies die heel goed bewaard zijn gebleven. bij olantaytambo hebben we de zonnetempel gezien en geleerd over de rijke religieuze activiteiten van de incas. ik zal uitleg geven bij de fotos. in chinchero hebben we kennisgemaakt met de cultuur van de vrouwen in de andes die daar nog alles doen met natuurlijke producten, zo worden kleuren voor hun kleden gemaakt met cactusdeeltjes en zout en hebben ze natuurlijke middeltjes tegen grijs haar en rimpels zoals bepaalde maissoorten en kruiden.

vanavond gaan we met de familie aan de karoake.

kus

Kotsen, feestje bij de tandarts, Zuid Amerikaanse gekte.

Het bezoek bij de tandarts was een van de hoogtepuntjes van onze week, de tandarts tegen nicole: je hebt sowieso acht gaatjes. Yanniek: dat kan niet! de tandarts: oke 4. Nicole: maar ik had eerst alleen een beginnende. de tandarts: oke 2. tandarts: dat wordt dan 200 sol. yanniek: 150! de tandarts: oke. zo werkt dat dus hier, en aan het eind mochten we allemaal even bij elkaar staan, nicole in de stoel en op de foto!

de dag erna uit gegaan met iedereen uit ons huis. resultaat: dansen op de bar, verrassende fotos en de ochtend erna groene kots in het museum. heerlijk die mojitos.nicole is nu al een paar dagen ziek en ik sukkel er achter aan.

ondertussen wel mooi een charango gekocht, een oude man gevonden die wel les wil geven. een salsaleraar die nooit komt opdagen en bijzonder veel fijne avonden.

een dagje zoutmijnen en moray achter de rug ,. in moray hebben de incas een soort experimenteel landbouwproject opgezet in circels. heel bizar.

de stakingen zijn nog steeds niet over. in het noorden is de noodtoestand uitgeroepen omdat, vertelde onze spaanslerares, mineralenmijnen het grondwater vervuilen en de mensen in opstand zijn gekomen. het is daar nu burgers tegen politie en leger.

in het zuiden, waar wij nu zitten, zijn er grootschalige demonstraties van leraren. ze blijken maar 300dollar per maand te krijgen en moeten daar hun gezin(over het algemeen 4 kinders) van voeden. de opstanden hier zijn iets minder gewelddadig, maar we hebben al goed door dat je van de politie minder dan niets kan verwachten: corruptie, mishandeling en onderdrukkig zijn aan de orde van de dag.

ciao!

het echte werk.

ja hoor, daar gaan we dan.

na 5 daagjes diehard luieren met hoofdpijn, last van de hoogte, heerlijk eten, een BBQ sangria verjaardag in de binnentuin, mooie mensen, cocktails, mercados, salsa, en el sol gaan we nu aan de slag.

gisteren zijn we begonnen met vrijwilligerswerk bij Lucho, INCA EDUCA, waar we op kleine kindjes passen terwijl hun padres een opleiding volgen. ze zijn onwijs lief en een klein beetje viezig. dit doen we nu elke ochtend van 8.30 tot 12 en daarna van 2 tot 6 priveles spaans. heel onbedoeld prive maar wel handig.

in cuzco is het verder heerlijk, al zijn er heel veel stakingen van de docenten die roadblocks opwerpen maar we hebben gehoord dat het enigszins hypocriet is omdat ze tijdens de lessen drinken, niks voorbereiden of de kinderen gewoon alleen laten. hopelijk komen we hier nog meer over te weten.

we hebben de sakantaytrek geboekt, 5 dagen lopen a 8 u per dag, alleen maar goeie verhalen over gehoord! het wordt onwijs afzien maar gelukkig gaan er nog twee meisjes van ons huis mee en kunnen we elkaar er door heen slepen!

adios!

mi primer dia

hola,

hier aangekomen bij de familie lucho in cuzco. Heerlijk lieve mensen die ons heel gastvrij hebben ontvangen en meteen hebben volgestopt met cocabladeren tegen de hoogteziekte.

heel veel liefs, en meer info volgt!

Welkom op onze Reislog!

Wat leuk dat jullie kijkenop onze super awesome reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waarwenu zijnen waar we zijn geweest! Meer informatie overons en de reis die we gaan maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voorde mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je metons meereist!

Groetjes,

Nicole en Yanniek