De eerste dag van onze roadtrip door een heel mooi berglandschap gereden met onze auto volgegooid met camping meuk. Eerst even hellingproef hervonden in de steile straten van bariloche. Savonds door een leeg woestijnlandschap gereden en vervolgens bij het enige huis in de omgeving. Daar mochten we in de tuin slapen bij een eenzame oude man en vervolgens bij het vuurtje in zijn huis opwarmen na een ijskoude nacht. De dagen erna enorm veel krassen op onze slechte stadsauto gekregen en zelfs een hele grote steen tegen onze voorruit door een vrachtwagen. Conclusie: onze auto kan niet tegen slechte wegen. In el calafate op de parkeerplaats geslapen en een dag later gewoonlangs de ruta 40 in de auto getukt. Gelukkig na 4 dagen en 2000 km verder bij Torres del Paine aangekomen waar alles opeens tien keer zo duur bleek te zijn als verwacht en wij als echt zwervers op de parkeerplaats van een 5sterren hotel geslapen en met onze tandenborstels naar binnen gesneakd. De eerste dag van onze hike naar de mirador de torres geknald met een gratis gids en de dagen erna met al onze spullen voor het echte werk gegaan. De eerste avond heb ik heel slim kokende soep over mijn benen heen gegooid en vervolgens in een gletsjer rivier gesprongen. Goed begin, gelukkig uiteindelijk alleen wat blaren. De tweede dag aangekomen bij glacier grey. WAUW! Heel vet, alleen de dagen erna zo kreupel als wat weer terug gelopen. Na 5 dagen leven op spaghetti en worstjes, slapen in een geduktapete tent op de grond, koud tot op het bot, 90 km gelopen en felle zon waren we heel blij onze auto weer te zien. Bleek dat de auto niet meer wilde starten omdat onze sleutel, wat een kopie bleek te zijn, niet meer in de auto wou. Vervolhgens een monteur moeten bellen die ons daarna vertelde dat we echt een crapauto hebben meegekregen. Uiteindelijk wel weer aan de praat gekregen en nu hopen dat hij niet nog verder stuk gaat. Gisteren aangekomen in puerto natales en ons daar enorm volgegeten met heerlijke pizza en een wijntje. Het is alsof we voor dagen bij moeten eten dus het enige wat we nu nog kopen zijn lekkere vette meuk.